Deze test heb ik heb ik het Sky Project genoemd.
Ik had het idee om drie soorten Polaroid ontwikkelingen naast elkaar te zetten.
De Polaroid 420 automatic land camera geladen met Fujifilm FP-100C film.
De Polaroid 600P Silver editie uit de 600 serie geladen met de originele Polaroid 600 film.
En een van de laatste uitvindingen van Polaroid, de Polaroid Pogo digitale printer met Zink technologie. De foto is gemaakt met de Fujifilm S2000HD.
Alle foto's zijn op de zelfde dag en op het zelfde punt genomen.
Het enige wat ik niet tegen kon houden is de verandering van de lucht.
Het is mij opgevallen dat de Polaroid 600 film heel veranderlijk is maar misschien komt het dat de film uiterlijk tot 2009 houdbaar was.
De twee foto's uit de 600 serie heb ik vrijwel vlak achter elkaar gemaakt, er kunnen hoogstens 1 of 2 minuten tussen zitten.
De Polaroid 600P is nieuw, zo nieuw dat ik de camera uit de plastic seal moest halen.
De Fujifilm FP-100C film is natuurlijk een frisse en nieuwe film zo uit de winkel.
Geweldig overigens dat Fujifilm nog packfilm maakt en dat deze gewoon zonder dat je halsbrekende toeren moet uit gaan halen te koop is.
En het mooiste aan deze film is dat het ontwikkelen vanzelf stopt.
Je hoeft dus niet bang te zijn dat je foto te donker wordt als je het langer dan 30 seconde laat liggen.
Fotograferen met een packfilm is goedkoper dan fotograferen met de Impossible integraal film.
Maar ik hoop dat Impossible de mogelijkheid heeft om ooit eens packfilms te gaan produceren.
De resultaten van de Polaroid 420 automatic land camera is helemaal niet slecht.
En dan te bedenken dat het een technologie uit de jaren 60 betreft.
De camera is 2e hands misschien wel 3e of 4e hands. Maar de technologie doet het nog prima.
De foto's zijn niet vlak na elkaar genomen vandaar dat de kleuren van de lucht van elkaar verschillen. Maar dat heb je met het Nederlands weer,zo heb je een blauwe lucht en zo betrekt de lucht.
Fotograferen met deze film die overigens ook in zwart/wit te verkrijgen is, is zeker de moeite waard.
Ik zou haast zeggen leuker dan schieten met de integraalfilm.
Met deze camera en ook met de andere camera's uit de 100 serie automatic land camera's kan volop geëxperimenteerd worden.
Je kan zelfs met wat aanpassingen gebruik maken van een elektronische flitser samen met je Polaroid automatic land camera.
Maar daar kom ik later op terug.
Het printje uit de Polaroid Pogo printer vindt ik zeer bedroevend.
Met de juiste instellingen op mijn camera en dan zo'n korrelig plaatje weten uit te printen.
Het mag wel een nieuwe technologie zijn die nog een beetje in de kinderschoenen staat,”al hoewel”ik mij afvraag hoe het met de kwaliteit staat met de printer waaraan Lady Gaga haar naam heeft verbonden. De printjes zijn iets kleiner dan een visitekaartje.
En worden ontwikkeld door warmte en duurt ongeveer een halve minuut eer dat je printje uit je printertje komt rollen.
Navullen is vrij prijzig en Polaroid schermt met het feit dat het printertje makkelijk is mee te nemen.
Het Printertje is makkelijk mee te nemen, maar dan moet je het heel goed opladen anders loop je met een transformator die vele malen groter en zwaarder is dan de printer zelf.
Conclusie: Als je wilt experimenteren en meer vrijheid in de instantfotografie dan is de Polaroid automatic land camera 100 serie een goede keus.
Wil je meer versassende resultaten hebben van een een door Impossible geproduceerde film?
Dan zou mijn keuze op een Polaroid SX-70 vallen deze camera heeft de eigenschappen van een SLR,maar is momenteel heel erg duur in aanschaf. Wil goedkoper schieten? Kijk dan voor een Polaroid camera uit de 600 serie,deze hebben nagenoeg allemaal de zelfde eigenschappen.
De Polaroid Pogo die zou ik voorlopig links laten liggen. Voor de echte instant-schieters heeft dit geen toegevoegde waarde.
