Waarom een blog beginnen over een analoge instantcamera met instantfilms? En dit in een digitale tijdperk?
Dit is een goede vraag waar ik snel op kan antwoorden. Polaroid is nog steeds jong, hip en zelfs tot een cultstatus geheven.
Het fotograferen is kinderlijk eenvoudig, je hoeft maar op een knop te drukken en je had een foto die je gelijk terug kan zien.
Dat heb ik kunnen ervaren toen ik als kind van 10 jaar mijn eerste foto maakte. Het had iets magisch dat je foto langzaam zichtbaar werd na 90 secondes.
Het was mijn oma die een Polaroidcamera had aangeschaft om vakantie kiekjes mee te schieten.
En ik maakte als kind daar dankbaar gebruik van deze camera om alles wat los en vast zit vast te leggen .
Omdat deze camera niet meer functioneerde is deze weggegooid. Ook de foto's zijn na al die jaren niks meer van overgebleven dan plaatjes met psychedelische kleuren.
Ik kan mij gek genoeg niet herinneren wat voor type camera het is geweest,en mijn oma die nu wat ouder is kan het ook niet meer herinneren. Eigenlijk kan gek genoeg niemand zich meer herinneren met wat voor type Polaroidcamera ik mijn eerste polaroid foto's mee geschoten heb.
Misschien kom ik er gaande weg er achter als ik deze blog ga vullen met alles wat maar met polaroid en instant fotografie te maken heeft.
Polaroid wat niet meer is dan een slechte kleurenfoto, is nu voor de polaroidliefhebbers, instantfotografen, lomografie, en kunstenaars.
Voor een bepaalde doelgroep en niet meer zoals voorheen voor het grote massapubliek.
Maar Land heeft nooit kunnen bedenken bij het uitbrengen van de eerste Polaroidcamera dat hij 1 van de grootste evolutie teweeg zou brengen in de fotografie.
